ندا دختري براي آزادي

نداي آزاديخواهي ايران زماني به گوش جهانيان رسيد كه نداي سبز وطن، ترانه خونين شهادت را سرود. ندا آقا سلطان صداي فرياد آزاديخواهي زنان و دختراني است كه سالها در تبعيض و محدوديت دردمندانه زنده اند اما زندگي نكرده اند. ندا فرياد آزاديخواهي نسل سوخته است، نسلي كه رنگي از آزادي نديده، فرياد نسل محدود و صداي نسل جنگ زده.
ندا نماينده ملتي دردمند شد تا صداي اعتراضشان را به گوش جهان برساند، ندا خون خود را اهدا كرد براي آزادي ملتي اسير، براي من و براي تو.
گرامي باد ياد ندا كه با دلي پر خون و نگاهي پر از اعتراض به سوي آزادي پر گشود.

كدام سوي ميله ها

مرد زنداني مي خنديد

شايد به زنداني بودن خويش

و شايد به آزادي من

راستي زندان كدام سوي ميله هاست؟

تولدت مبارك

يك سالگي جنبش سبز آزاديخواهي مبارك باد.
يك سال گذشت از شروع اعتراضات مردم ايران، از شروع مبارزه براي پس گرفتن راي و حقوق از دست رفته. 23 خرداد 88 روز يكي شدن و اتحاد دوباره مردم ايران بود، سالها بود كه مردم اين چنين دست در دست هم نداده بودند و با هم اين چنين عهد نبسته بودند كه هرگاه يكي از ما بر زمين افتاد ديگري همچون سرو سبز ايستادگي كند. جنبش سبز بر پايه مسالمت و مقاومت نهاده شد كه اين دو در روزهاي خونين هنگاميكه مردم خشم خود را فرو مي بردند و اما مقاومت مي كردند به وضوح مشخص بود. در برابر جنبش سبز كه مسالمت و مقاومت پايه هاي آن هستند حكومتي قرار گرفته كه پايه هاي آن بر تجاوز و جنايت ايجاد شده است، حكومتي كه از هيچگونه اقدام ضد انساني براي سركوب و خفه كردن صداي مردم دريغ نمي كند. هر چه از عمر جنبش گذشت بر همدلي و هم صدايي مردم افزوده شد و اين خاري شد به چشم جمهوري اسلامي. جنبش آزاديخواهي مردم ايران هرچه به پيش مي رود بر مشروعيتش افزوده مي شود و نامشروع بودن جمهوري اسلامي را به رخش مي كشد.
پس از گذشت يك سال هنوز مردم ايران بر مسالمت و مقاومت تاكيد دارند با وجود از دست دادن جوانهاي خويش و با وجود تمام تهديدها، و همچنان همانند روزهاي نخست به دفاع از حقوق خود تاكيد مي ورزند و بر اين باورند كه آزادي در زير چكمه هاي استبداد به دست مي آيد.
بيست و سوم خرداد، اولين سالگرد تولد جنبش سبز آزاديخواهي بر تمام آزاديخواهان مبارك باد.

حضور ما، كابوس حكومت

در ساگرد كودتاي ننگين جمهوري اسلامي نشان داديم كه دست از مبارزه نخواهيم كشيد حتي اگر تهديدمان كنند.
22 خرداد مسير ميدان امام حسين تا آزادي كابوس حكومت بود و براي رهايي از اين كابوس تمام نيروي خود را در اين مسير جمع كرد. چهره خسته ي ماموران و سركوبگراني كه از حدود ساعت 15 بصورت آماده باش بودند نشان از يك پيروزي براي مردم سبز داشت. بايد توجه داشت كه تعداد اندكي از نيروهاي سركوبگر آمادگي حضور چندين ساعته بصورت آماده باش را دارند اما نيروهاي عادي و بسيجيها كه اكثريت نيروي سركوبگر را تشكيل مي دهند از اين آمادگي برخوردار نيستند. مردم سبز هم كه ميتوان گفت به پياده روي هاي چند ساعته در اين يك سال عادت كرده اند، اين خود يك امتياز براي پيروزي جنبش است. شايد عده اي از دوستان فكر كنند كه چون درگيريهاي گسترده اي انجام نشد و مردم بيشتر به پياده روي مشغول بودند يك شكست براي جنبش خواهد بود، در صورتي كه پيروزي جنبش در همين به خيابان آوردن نيروهاي حكومتي است چرا كه اين خود هزينه اي براي حكومت دارد، منظورم از هزينه تنها ديد اقتصادي نيست بلكه وجود اين همه نيرو در خيابان، وجهه ي بين المللي حكومت را بيش از پيش خدشه دار مي كند.
اما براي اينكه در اعتراضات، مردم بتوانند در دسته هاي بزرگتر حركت كنند و حركتشان همراه با شعار باشد به نظر من بايد براي مراسم هاي بعدي يكي از اين دو كار را انجام داد:
يكي اينكه اعلام كنيم كه اعتراض را از محله هاي خود شروع خواهيم كرد و به سمت مسير اصلي يعني همان امام حسين تا آزادي ميرويم، اين كار تمركز حضور نيروهاي سركوبگر را در يك نقطه را از بين ميبرد و ديگري اينكه تنها يك نقطه از شهر را براي اعتراض اعلام كنيم، در اين صورت مردم از مسيرهاي مختلف كه به مقصد ختم مي شوند حركت مي كنند و ناخودآگاه تجمعات گسترده اي شكل مي گيرد. براي مثال در مراسم سالگرد 18 تير كه سال گذشته برگزار شد، قرار بر اين شد كه همه به سمت دانشگاه تهران حركت كنند، اين امر باعث شد تا دامنه اعتراضات گسترده تر شود و حتي به ميدان جمهوري و دورتر از آن هم برسد.
"در هر صورت اعلام آمادگي جنبش براي شروع دوباره يك اعتراض و حضور مردم در خيابان يك پيروزي براي جنبش مي باشد. راه هاي حضور متفاوتند."

صحبت خودموني

امروز صبح از ميدان آزادي تا ميدان فردوسي خبري از نيروهاي سركوبگر و حتي نيروهاي عادي پليس به جز راهنمايي و رانندگي نبود، حتما در حال استراحت هستند تا بعد از ظهر با تمام قوا به سركوب و خونخواري بپردازند. امروز ميتونه خيلي خونين تر از 30 خرداد و 6 دي (عاشورا) 88 باشه، نميدونم امروز قراره چه اتفاقي بيفته اما خوشحالم كه با تمام تهديدها و مانورهاي حكومت لحظه اي فكر نرفتن به مراسم امروز در ذهنم خطور نكرد.
كي ميدونه!شايد امروز كشته شدم شايد زخمي و شايد هم دستگير. مهم ترسي است كه ما با حضورمون به حكومت القا ميكنيم، آري چنين خوش است.
راستي اگر يه روزي من رو گرفتن و از صدا و سيماي ضد ملي ديديد كه من بر عليه جنبش حرف زدم بدونيد كه زير شكنجه و فشار روحي و رواني طاقت نياوردم و من رو مجبور به صحبت عليه جنبش كردن. اميدوارم كه امروز مردم بيان و دعا مي كنم كه نه دستگيري بديم و نه خوني از دماق كسي بريزه.
منتظر حضور سبزتون هستم.
واسه من هم دعا كنيد.

بيست و سوم خرداد

جنبش سبز زماني متولد شد كه مردم براي گرفتن حق و راي خودشان به خيابانها آمدند، 23 خرداد 1388 روز تولد جنبش و روز خيزش مردم سبز ايران بود. امروز 22 خرداد سالگرد يك كودتاي انتخاباتي است كه توسط رژيم منحوس جمهوري اسلامي شكل گرفت، لطفا امروز را روز بوجود آمدن و تولد جنبش نناميد.

مردم آماده ايستادگي در برابر حكومت

امشب مردم تهران به رسم يكساله خود با فرياد الله اكبر و مرگ بر ديكتاتور آمادگي خود را براي حضوري سبز در يك راهپيمايي اعتراضي اعلام كردند. به نقل از چندجوان تهراني محله هاي شهرآرا،تهران ويلا،ونك، سعادت آباد، شهرك غرب و برخي مناطق ديگر با شعارهاي مردم همراه بود.
فريادهاي الله اكبر و مرگ بر ديكتاتور مردم تهران،خود مي تواند صدور مجوزي براي راهپيمايي فردا باشد كه پيشتر توسط وزارت كشور منتفي شده بود.

قطعنامه 1929

بعد از ظهر چهارشنبه 9 ژوئن، 15 عضو دائم و غير دائم شوراي امنيت سازمان ملل متحد نظر خود را در مورد دور چهارم تحريم ها عليه جمهوري اسلامي ايران به راي گذاشته و در نهايت با اكثريت آرا به به تصويب رساندند. در اين قطعنامه كه به گفته هيلاري كلينتون سخت ترين تحريم ها عليه ايران به اجرا گذاشته شده است، منع انتقال هشت نوع سلاح سنگين از جمله تانك و هواپيماي جنگي به ايران و همچنين منع فعاليتهاي ايران در خصوص توليد موشكهاي بالستيك با توانايي حمل كلاهك هسته اي به چشم مي خورد.
همچنين اين قطعنامه به دولتها اجازه مي دهد تا كشتي هاي ايراني را در آبهاي آزاد متوقف،بازرسي و يا محموله هاي آنها را منهدم كنند.
در راي گيري امروز شوراي امنيت كشورهاي تركيه و برزيل راي منفي، لبنان ممتنع و نهايتا دوازده كشور ديگر به قطعنامه 1929 راي مثبت دادند.
گفتني است كه "مهمان پرست" سخنگوي وزير امور خارجه جمهوري اسلامي، تصويب قطعنامه عليه تهران را رويكردي غلط و در جهت پيچيده تر شدن حل مسائل مربوطه دانست.

بي قراري حكومت

بي قراري قبل از زلزله

حاكميت را چه شده است كه اين چنين نگران است از حضور مردم؟ حكومتي كه آمادگي اسكورت كشتي هاي اعزامي به غزه را دارد چه واهمه اي از حضور مردم خود دارد؟ حكومتي كه آماده مقابله با اسرائيل و آمريكا و هر تهديد جهاني است چرا از تجمع يك عده خس و خاشاك چنين مضطرب شده؟
چرا جمهوري اسلامي كه مدعي مديريت جهاني است، براي اداره يك تجمع، از هم اكنون خود را باخته و با اجراي مانور وحشت سعي در كنترل اوضاع دارد؟ گويي مانورهاي نيروهاي امنيتي و بسيج و لباس شخصيها از امروز نوزده خرداد بي قراري و نگراني قبل از زلزله اي عظيم است كه حكومت از آن واهمه دارد.
آري حضور مردم سبز ايران زلزله اي است كه لرزه بر اندام اين حكومت خونخوار مي اندازد.

بيست و دوم خرداد

در سالگرد كودتاي ننگين جمهوري اسلامي، ما مردم سبز ايران با حضور خود به حكومت نشان خواهيم داد كه نه از تهديدها و تجاوزها و جنايات مي ترسيم و نه تقلب بزرگ حكومت را فراموش خواهيم كرد.
22 خرداد آزادي را فرياد خواهيم زد و از ياد نخواهيم برد نداها و سهرابها ستاره هاي آسمان آزادي را. از ياد نخواهيم برد عزيزان در اسارت را.
حكومتي كه تنها راه براي مقابله با مخالفان را تهديد و سركوب مي داند، حكومتي كه در سالگرد درگذشت بنيانگذار خود اين چنين نا هماهنگ و بدون تفكر عمل مي كند بي شك حكومتي مضطرب و شكست خورده است.
در طول يك سال مبارزه آنچنان مشروعيتي به دست آورده ايم كه جمهوري اسلامي در سي و يك سال حكومت خود به دست نياورده. براي زنده نگه داشتن جنبش سبز با هم بودن لازم است، نگذاريم كه نتيجه اين همه تلاش و تحمل سختي ها در روزي به اين مهمي از بين برود.
وعده ما انسان و آبادي ، تاريخ و آينده ميدان آزادي.